Jung stelt dat alles wat we waarnemen in de buitenwereld eigenlijk een groot projectiescherm van onszelf is. Dat betekent dat wanneer we ons bijvoorbeeld ergeren aan een ander, dat niets zegt over de ander maar meer over ons. Wat van dat gedrag herkent u ook bij uzelf en wilt u of kunt u in feite niet zien. Een ontmoeting met de ander biedt ons dus ook juist de mogelijkheid om dichter bij iets van onszelf te komen. Daarmee kunt u iets ontdekken wat u nog onvoldoende of niet hebt begrepen van uzelf.
Ontmoetingsvragen: Wat zijn zaken die u raken in de ander waardoor u weet dat u beweegt van oordeel naar veroordeling? Op welke manier maakt dit u minder objectief richting uw cliënt wanneer die dit gedrag laat zien?
Het leven is een leven lang leren: nog niet geleerde levenslessen keren terug en beïnvloeden hoe u zich verhoudt tot de ander
Alle lessen die we in ons leven nog niet geleerd hebben, blijven zich aanbieden. Hoe vaker we ervoor kiezen om ze te negeren, hoe meer ze zich laten zien op onverwachte en mogelijk ongewenste momenten. Neem bijvoorbeeld een thema als geen grenzen stellen. Steeds weer zal u in verschillende momenten worden uitgedaagd om uw grenzen te stellen of er achter komen dat u iets onvoldoende hebt begrensd.
Ontmoetingsvragen: Wat is een thema dat u al vaker bent tegengekomen en wat u nog verder hebt door te werken? Op welke manier kleurt dat uw ontmoeting met de cliënt en maakt dat u uw cliënt daarbij mogelijk beperkt in zijn ontwikkeling?
Gevoelens zijn onderdeel van wie we zijn.
We hebben als mens onze logisch denken, onze cognitie. Daarnaast hebben we een grootse belevingswereld. Het herkennen en erkennen van onze emoties speelt hierin een belangrijke rol en is niet altijd even gemakkelijk. Soms komen deze gevoelens namelijk op momenten dat we hier rationeel minder behoefte aan hebben. Deze emoties laten zich niet rationaliseren, ze zijn er gewoon. Wat doen we dan soms? We doen net alsof ze er niet zijn en drukken ze weg. Wanneer we kiezen ze te onderdrukken, weet dan dat de emoties daarmee niet verdwenen zijn. Vroeg of laat komen ze weer terug in uw bewuste wereld en weten we dat we ze hebben te ontmoeten.
Ontmoetingsvragen: Op welke manier is er ruimte voor uw gevoelens en beleeft u deze? Op welke manier is dit van invloed in de begeleiding bij uw cliënt?
Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen handelen.
Ieder mens is zelf in staat te doen, voelen en denken. U bent als mens uniek en of iets voor u werkt of niet, is aan de persoon zelf om te kiezen, te beleven en te willen veranderen. In uw werk als coach gaat het dan ook om de autonomie van de cliënt en wat deze wil. Dat staat dus los van het gegeven dat u als coach misschien wel de juiste oplossing denkt te hebben voor de cliënt.
Ontmoetingsvragen: Bent u iemand die ruimte heeft goed te luisteren en weg te blijven van oplossingen of merkt u dat u soms meer in de oplossingsmodus schiet? Op welke manier beïnvloedt dat uw begeleiding?
Breng uw unieke waarde als coach
Als mens beleven we onze eigenwaarde door het leven dat we leven. Deels weten we dat doordat we onszelf kunnen waarderen en deels weten we dat door de waardering die we ontvangen van anderen.
Ontmoetingsvragen: Op welke manier weet u dat u van waarde bent als coach? Welke waardering haalt u uit uw coachgesprekken en in hoeverre is deze belangrijk voor het voeden van uw eigen waarde?
Ongetwijfeld heeft u bij deze verschillende ontmoetingsvragen ontdekt dat de spiegel die u zichzelf voorhoudt, op een aantal plekken nog gekleurd, minder schoon is. En geruststellend misschien: dat is bij velen het geval. Als mens blijft u groeien wanneer u de openheid hebt om te zien dat u hierin beweegt en dat u ook juist dat kan uitdragen in uw rol als coach. Het kunnen en laten zien van uw uniekheid met uw eigen uitdagingen en talenten, maakt dat u als mens en als coach werkt aan een leven lang leren. En dat is waarschijnlijk ook juist hetgeen u uw cliënten wilt meegeven.