Stel je voor dat je aan het eind van een lange dag op de bank ploft. Je pakt je mobiel en scrollt gedachteloos door Instagram of LinkedIn. Je leest het ene na het andere verhaal, lacht om de filmpjes die je ziet, stuurt er een aantal door naar je beste vrienden en zonder dat je je er bewust van bent schiet er zo een half uur voorbij…
Ook in deze ogenschijnlijk onbelangrijke momenten, wanneer we denken even niets te doen, maken we een keuze. In bovenstaand voorbeeld kies je ervoor, ook al doe je het onbewust en in een split second, om te vluchten in sociale media. Was het ontspannend? Wellicht. Had je als je écht wilde ontspannen beter iets anders kunnen doen? Waarschijnlijk wel.
Van keuzemoment naar levenskeuzes
Het inzicht dat je altijd een keuze hebt, ook al zijn de opties beperkt, is zowel bevrijdend als confronterend. Het daagt ons uit om met nieuwe ogen naar ons dagelijks leven te kijken en is, als we dat willen, de sleutel tot het vergroten van onze beslisruimte.
Laten we een stap verder gaan. Wat als we dit concept toepassen op grotere levenskeuzes? Wat als we ons realiseren dat het uitstellen van een moeilijke beslissing, het niet aangaan van een uitdaging, of het vermijden van een gesprek, ook keuzes zijn? Deze keuzes, hoewel passief ogend, bepalen net zo goed de richting van ons leven als de actieve beslissingen die we nemen. Het vermijden van verandering is een keuze voor de status quo.
Verbredende of beperkende keuzes
Door ons bewust te worden van onze patronen, gewoontes en de daarin passieve keuzes die we maken, kunnen we beginnen met het actief en bewust vormgeven van ons leven. Dit betekent niet dat we elke minuut van de dag productief moeten zijn, begrijp me niet verkeerd. Maar wel dat we intentioneel moeten zijn in hoe we onze tijd en energie besteden. Het betekent dat we verantwoordelijkheid nemen voor zowel onze actieve als onze passieve keuzes. En vooral, dat we onszelf de vraag blijven stellen: voelt deze keuze verbredend of beperkend?
Als het antwoord beperkend is, kan dit een signaal zijn dat je handelt vanuit een overleefmechanisme die je wilt beschermen tegen bijvoorbeeld afwijzing of pijn. Wees je ervan bewust dat de patronen die je vanuit je overleefmechanisme hebt opgebouwd in het hier en nu niet altijd meer helpend zijn. Deze patronen kunnen je namelijk tegenhouden om nieuwe wegen te verkennen en je volledige potentieel te bereiken. Door deze signalen bij jezelf te herkennen, kun je ervoor kiezen om deze beperkende gewoontes te doorbreken en ruimte voor groei en vernieuwing te creëren.
Geen keuze is ook een keuze
Dus de volgende keer dat je het gevoel hebt dat je niets doet, herinner jezelf er dan aan dat je nog steeds een keuze maakt. Vraag jezelf af of deze keuze je dichter bij je doelen brengt, of dat het slechts een comfortabele weg is. En vooral, vraag jezelf af: voelt deze keuze verbredend of beperkend? Als het antwoord beperkend is, beschouw dit dan als een kans om te reflecteren op je patronen en gewoontes, en te overwegen of ze je nog steeds dienen.